यो मन जस्तै त्यो मन भैदिएको भए
कष्टरहित जीवन भैदिएको भए ।

किन आँखा आँसु झाथ्र्याे, किन मुटु रुन्थ्यो ?
हामी बाँच्ने एउटै आँगन भैदिएको भए ।

जून बनाउँथे उनलाई तारा बनाउँथे
मेरै धर्ती मेरै गगन भैदिएको भए ।

हासाउँथे रिसाउँथेँ खुसी बनाउँथेँ 
हामी बिचमा अटुट बन्धन भैदिएको भए ।